BIBLIOTECA IES MARQUÉS DE SARGADELOS.

19/10/14

A XEOMETRÍA DO CARBALLO. POEMA DE MARCOS ANA MUSICADO POR A QUENLLA.

POEMA DE MARCOS ANA. TRADUCIDO AO GALEGO E MUSICADO POLO GRUPO A QUENLLA.
INFORMACIÓN ACHEGADA POLA BIBLIOTECA DO IES SAN PAIO DE TUI E A BIBLIOTECA DO CPI MONDARIZ.


Velaquí a letra e a música do poema na nosa lingua:

Contaime como é un carballo,
como é o cantar dun río
cando se enche de paxaros.

Falaime do mar. Falaime
dos arrecendos do campo.
E das estrelas. Do aire.

Recitaime un horizonte

libre de pechos e chaves
como a casupa dun pobre.

Decime como é o alento

dunha muller. Daime o nome
do amor : xa non me lembro.

¿Aínda as noites se perfuman

de namorados tremendo
de paixón baixo da lúa?

¿Ou non hai máis ca esta foxa,

a luz dunha sepultura
e a canción das miñas lousas?

Vintedous anos...Xa esquezo

ata a dimensión das cousas,
a color, o cheiro...Escribo

a cegas: “ o mar”, “ o campo”...

digo “fraga” e non percibo
a xeometría dun carballo.

Falo por falar de asuntos

que me borraron os anos.
( Non podo seguir: escoito
os pasos do funcionario)

Música : Xosé Luis Rivas Cruz.
A Quenlla,
 Silencios na memoria






A Vida by A QUENLLA on Grooveshark